Hulp voor de vrouw
De vlucht maakt de vrouw sterk. God die zichzelf aanbood en tot zich deed vluchten beschaamt de kerk niet. Hij zorgt eerst dat zij gevoed wordt die tijd en tijden en een halve tijd. Hij zorgt nu niet minder. Satans aangepaste strategie blijkt weer te falen. ‘De aarde komt de vrouw te hulp’. Men zou dit niet verwachten. Hulp van bóven ligt voor de hand. En nu hulp van benéden? Maar deze hulp van beneden ís hulp van boven. De aarde, het terrein dat satan nu nog heeft, moet ook tegen hem zijn. Hij mag machtig wezen: tien horens. Hij mag met grote vindingrijkheid en kennis te werk gaan: zeven koppen met zeven diademen. De satan regéért niet. Het Kind is immers weggevoerd tot God en zijn troon en regeert de aarde in zorg voor ‘moeder’.
De draak ging de woestijn neutraliseren. Maar wat hij erin bracht wordt nu geneutraliseerd. Er komt kerkstrijd, waardoor de vrouw alles weer los moet laten wat zij beneden aan vastheid en zekerheid meende te vinden of leerde konstrueren. Zij wordt geworpen op het Lam en op het woord van haar getuigenis en leert Gods geboden weer doen. Er komen oorlogen, er komen recessies, ‘velerlei verzoekingen’. Het geloof wordt beproefd en de beproevingen van het geloof werken volharding uit en de volharding gaat volkomen doorwerken (Jac. 1:2-4). De stroom wordt verzwolgen. Zoals eens de aarde de mond opende en Korach, Dathan en Abiram met al hun hebben en houden verzwolg – redding van het volk uit de revolutie (Num. 16:32) – zo opent de aarde ook nu haar mond en verzwelgt wat de kerk zou meesleuren.
De duivel is wèl tot de aarde en de volkenzee afgekomen. Het ‘wee u’ tot de aarde en tot de volkerenzee was op zijn plaats. Hij schudt en rammelt de vólken met ideologieën en religies door elkaar om voor de kèrk elke uitbreiding te verhinderen en afbraak te bewerken. Hij brengt een generale twijfel, opdat ook de kèrk daardoor aangegrepen wordt. Háár vastheden zullen vallen. Een levensklimaat zal er komen en een modern levensgevoel, zodat ook in de kerk een ‘existentiëel’ denken een ‘essentiëel denken’ vervangen gaat. Hij gaat daartoe oude en nieuwe termen benutten. Konfessies leert hij disputabel stellen. Geloofszekerheid tracht hij plaats te laten maken voor het avontuur.
Maar die in de hemel zit lacht. Het is en blijft de tijd om op aarde Psalm 2 te zingen. En straks zal van de aarde de dank opstijgen naar de hemel: wij danken U onze God en Christus voor de kerkstrijd die er was; ze is onze redding geworden. We danken U voor de marktinzinking, die nodig was voor òns. Ook zorgde U dat het rijk van de satan tegen zichzelf verdeeld werd. Telkens weer in de historie. Een wereldmacht versloeg een andere wereldmacht; een ideologie verpletterde de andere. En dat alles de kerk ten goede. U hebt de woestijn woestijn doen blijven.
Ook deze aangepaste strategie van de draak mislukt.
Overgenomen uit: Komende in de wereld, diverse auteurs, onder redactie van ds. G. Zomer, Oosterbaan & Le Cointre B.V. – 1975, pag. 233-256
