“… de rechtvaardige zal door geloof leven” – Habakuk 2:4
Habakuk had bij de HERE geklaagd over de kerkelijke ellende in Jeruzalem.
Zou de HERE die kerkelijke zonden niet opmerken?
Nou, en of!
Hij was er door tot een vijand van zijn kerk geworden en zou dat ook laten merken: “Ik verwek de Chaldeeën”. Wie de tweede wereldoorlog heeft meegemaakt, weet wat dat betekent.
Er is een zeer nauw verband tussen “kerk” en “politiek”, maar anders dan dit dikwijls wordt beredeneerd. Veel reëler, niet theoretisch.
Wij hebben wèl de slagen van de (politieke) stok gevoeld in 1940-1945, maar God de HERE, die de stok hanteerde, niet opgemerkt tot bekering.
Dat deden de Gereformeerden in de 16e eeuw wèl. Ook Groen van Prinsterer zag de geschiedenis van het kerkelijk leven in Nederland in het licht van de profeten. Daarvoor kende hij de HERE te goed!
Habakuk bad opnieuw toen hij dit vreselijk antwoord had gehoord.
En de HERE antwoordde opnieuw, hoofdstuk 2.
Habakuk moest dit antwoord op een “raambiljet” (zouden wij zeggen) ophangen voor de kerkmensen te Jeruzalem. Dit was de enige openbare preek van Habakuk.
Eigenlijk stond er op dit raambiljet: “Ik zal de wereldmacht Babel gebruiken om het zelfverzekerde kerkvolk in Jeruzalem, dat zoveel onrecht doet en onder de hand Mij bedriegt met vroomheid, te oordelen. Maar dàn zal Ik Babel-zèlf verwoesten. Maar de rechtvaardige, die Mij vreest en niet meedoet met de zonden in Jeruzalem, zal Ik in leven houden. Zijn geloof en vertrouwen op Mij zal hem behouden. Hij zal niet omkomen. Ik zal hem redden.”
De HERE heeft deze toezegging gestand gedaan.
Vele rechtvaardigen, die midden in de zonden en ellendigheden te Jeruzalem, toch recht stonden voor de HERE, en door Hem behouden werden, zijn ons zelfs bij name bekend. Ezechiël, Daniël en de 3 jonge mannen Sadrach, Mesach en Abednego, Jeremia en Baruch en lees het register van de overlevenden in het boek Ezra.
Maar wat is er geworden van de verblinde leidslieden als de profeten Achab en Zedekia (Jer. 29), die er geen notie van hadden, dat de HERE niet vóór, maar tegen Jeruzalem was?
Allen, die gedrukt en bedroefd zijn over de kerkelijke zonden en ellenden, over breuk op breuk, over schorsingen en afzettingen “in de naam des HEREN”, zelfverzekerdheid en zelfgenoegzaamheid, over verachting van Gods Woord en de belijdenis en hoever we gezonken zijn beneden de maat van waarheid en liefde tot God, in de omgang met elkaar als broeders van hetzelfde huis … hij leze het raambiljet van Habakuk: “de rechtvaardige zal leven”.
Niet als we ònszelf rechtvaardigen òf rechtvaardig beredeneren, maar die door God gerechtvaardigd wordt, die mag op behoud rekenen.
’t Is alsof Paulus en Luther langs dit raambiljet gelopen zijn en het gelezen hebben. Paulus schreef erover in zijn brief aan de Romeinen en Luther kreeg “de hemel in zijn hart”. God is rechtvaardig, Hij doet wat Hij belooft. Wie in Jezus gelooft, wordt gerechtvaardigd en zal leven door dat geloof.
We kunnen alles wel verdragen en komen overal wel doorheen, als we dit raambiljet maar geloven en belijden.
