‘Groeiende verandering’ (2)

Door: J. Bos

 

In ons eerste artikel over het onderwerp ‘groeiende verandering’ hebben we vermeld wat een subcommittee van de Canadian Reformed Churches (CanRC) heeft geconcludeerd met betrekking tot de relatie van de CanRC met de De Gereformeerde Kerken (hersteld) (DGK). Deze commissie ‘proeft een groeiende verandering binnen DGK aangaande haar zicht op de Kerk en het wereldwijde kerkvergaderende werk van onze Heiland. De Westminster Confessie wordt niet langer als ontrouw gezien of als niet in overeenstemming met de Schrift.’ Op deze website wordt de verandering binnen DGK al geruime tijd kritisch gevolgd en afgewezen. Tegengesteld daaraan laat de commissie blijken dat zij de verandering een ontwikkeling ten goede vindt.

Ter illustratie van de ‘groeiende verandering binnen DGK’ hebben we het verschil aangegeven tussen hetgeen in juni 2018 namens deputaten BBK in een toespraak is gezegd en een artikel uit een kerkelijke regeling die dateert uit 2006. Uit dit verschil blijkt dat er iets aan het verschuiven is in de manier waarop de Vrijmaking van 2003 in de praktijk gehanteerd wordt.

Dat in 2006 een dergelijk artikel werd opgenomen in een kerkelijke regeling, was typerend voor hoe er toentertijd in DGK nog werd geleefd vanuit de overtuiging dat de benoeming en waardering van de Vrijmaking van 2003 als een werk van de HEERE bepalend was voor de toekomst van de zaak van Jezus Christus in ons land.[1] Met andere woorden: het zicht op de Kerk werd bepaald door de geloofsovertuiging dat ‘de Vrijmaking van 2003 het werk van de Here Christus was’. Deze geloofsovertuiging is door DGK op de GS Emmen 2009-2010 officieel vastgelegd, met een uitgebreide onderbouwing.[2] Het betrof dan ook een zeer belangrijke zaak: het bestaansrecht van DGK, gelegen in de Vrijmaking van 2003, was er immers mee gemoeid. Over de relativering hiervan hebben we op deze website eerder geschreven in de artikelen ‘Het bestaansrecht van DGK’.[3][4][5]

 

Ook ons tweede voorbeeld betreft de Vrijmaking van 2003. Ditmaal willen we een verandering laten zien in het omgaan daarmee in de voorbereiding van de contacten met de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKN). Daaruit kan blijken dat de Vrijmaking van 2003 langzamerhand wordt weggemoffeld uit de papieren van DGK.

In de instructie die door de GS Groningen 2014-2015 is meegegeven aan deputaten Adresvoering, Contacten Overheid en Binnenlandse Betrekkingen (ACOBB) staat vermeld als een van de fundamentele (!) zaken die in de gesprekken met de GKN aan de orde zullen komen: ‘5. het bespreken van de rechtmatigheid van de vrijmaking van 2003 als het werk van de Here’. In de Acta van de GS Lansingerland 2017-2018 staat nergens dat deze zaak ook daadwerkelijk is besproken met de afgevaardigden van de GKN. Deputaten ACOBB schrijven in hun rapport aan de synode onder het kopje ‘Aanbevelingen’: ‘De deputaten stellen voor om de instructie van deputaten ACOBB ongewijzigd te laten, (…)’ Het is dan wel merkwaardig dat het genoemde punt in de instructie van de GS Lansingerland in het geheel niet meer wordt genoemd, zonder dat duidelijk is waarom. Blijkbaar wordt het niet meer als een fundamentele zaak gezien, in elk geval niet belangrijk genoeg om als ‘gespreksondewerp’ (spelfout origineel) te fungeren. (Overigens is van de nog overgebleven punten ook niet duidelijk of ze nog als fundamentele zaken worden beschouwd. Het staat er tenminste niet meer bij, zoals in de ‘oude’ instructie. De betreffende zin waarin dit zo werd benoemd, is geschrapt.)[6]

In het derde artikel over het bestaansrecht van DGK hebben we geschreven: ‘Het zou goed zijn als DGK ‘als kerkverband’ onverkort hun uitgangspunt zouden nemen in wat zij zelf in Emmen hebben uitgesproken over de Vrijmaking van 2003’. In verband daarmee stelden we met het oog op de gesprekken met de GKN de vraag: ‘Het mag toch niet zo zijn dat er dan vanuit DGK met twee monden wordt gesproken?’ Het verwijderen van punt 5 uit de instructie is inderdaad ook een manier om te voorkomen dat er met twee monden wordt gesproken: je begint er gewoon helemaal niet meer over.

 

[1] Naar analogie van wat wijlen ds. P. Lok in 1966 heeft geschreven over de Vrijmaking van 1944; zie ook het artikel ‘Het bestaansrecht van DGK (3)’ (link hieronder in noot 5).

[2] Acta van de Generale Synode Emmen 2009-2010, pag. 110-114, https://gereformeerde-kerken-hersteld.nl/files/acta_generale_synode_emmen_2009.pdf.

[3] https://semper-reformanda.nl/het-bestaansrecht-van-dgk/

[4] https://semper-reformanda.nl/het-bestaansrecht-van-dgk-2/

[5] https://semper-reformanda.nl/het-bestaansrecht-van-dgk-3/

[6] Acta van de Generale Synode Lansingerland 2017-2018, pag. 194 en pag. 269, https://gereformeerde-kerken-hersteld.nl/files/2018_09_11_Pro_Acta_en_Acta_GS_Lansingerland.pdf.

image_pdfimage_print