Onderstaande Schriftoverdenking is van de hand van ds. E. Th. van den Born (1900-1982).[1]
Omdat u het woord van Mijn volharding hebt bewaard, zal Ik ook u bewaren voor het uur van de verzoeking, die over heel de wereld komen zal, om hen die op de aarde wonen te verzoeken. ~ Openb. 3:10
De gemeente van Filadelfia heeft het woord van Zijn lijdzaamheid (of volharding, HSV) bewaard. Aldus prijst de verhoogde Christus deze kleine kudde. En wanneer de grote Herder van de schapen spreekt over ‘het woord van Zijn lijdzaamheid’, dan heeft Hij het over het evangelie, waarin Hij ons voor ogen geschilderd wordt als de lijdende knecht van de Here, Die door Zijn lijden en sterven voor Zijn volk de weg ten leven geworden is. Zijn lijdzaamheid, dat is Zijn ambtelijke worsteling om gehoorzaam te worden tot de dood aan het kruis, om alzo alle gerechtigheid te vervullen. Zijn lijdzaamheid, dat is Zijn actieve gehoorzaamheid om voor het natuurlijk oog alle heerlijkheid af te leggen, opdat aan het vlees alle roem ontnomen zal worden, en alleen het geloof in Hem ziet de heerlijkheid van de eniggeboren Zoon van de Vader, Die als de allersterkste voor de allerzwakste in de dood gaat.
Het woord van Zijn lijdzaamheid bewaren is dus het evangelie van Jezus Christus bewaren zoals men het ontvangen heeft. Het niet vervalsen, het hart er niet uit wegnemen. Het bewaren als een evangelie van ergernis en dwaasheid voor de natuurlijke mens, maar als wijsheid en kracht van God voor wie gelooft. En dat heeft die kleine gemeente van Filadelfia gedaan. Zij hebben zich het kruis niet laten ontnemen als de enige weg tot de kroon. Zij hebben Zijn borgtochtelijk lijden en sterven bewaard als de grote verdienende oorzaak, waardoor hun zonden vergeven werden, en het leven en de heerlijkheid hun toegerekend werd.
En over dat getrouw bewaren van het Woord van Zijn lijdzaamheid moeten wij niet gering denken, want juist daartegen richten zich altijd weer de aanvallen van de Satan. De mens mag het evangelie wel ontvangen, en wel bewaren als het kruis er maar uit weggenomen is. En dus zal de Satan altijd trachten juist het kruis, het woord van Zijn lijdzaamheid, er uit weg te snijden. Dat probeerde Hij reeds te Samaria. Immers, het kruis zegt, dat wij zalig worden uit louter genade. Maar Simon de tovenaar wilde er van maken een evangelie van krachten, waarvoor de mens betaalt. Een rechtstreekse aanval op het kruis van Christus. Dat was ook zijn poging te Filippi. Paulus zei: eerst voldoening, dan verzoening. De bekende slavin riep: “Hier is verzoening, zie maar, hier zijn krachten.” Zo trachtte de Satan Paulus te verhinderen het kruis te preken. Dat was ook de strijd in Filadelfia. Daar “bewezen” de Joden, dat de gekruisigde Jezus van Nazareth nimmer de Messias kon zijn. Zij “bewezen” de dwaasheid van het kruis. En dat is nog de strijd op alle fronten. De wereld mag Christus wel hebben als een krachtbron, als een religieus voorbeeld, maar het woord van Zijn lijdzaamheid wordt bestreden.
Maar deze kleine kudde heeft de aanval afgeslagen. Zij hebben zich het kruis niet laten ontnemen. Zij hebben er het isolement voor over gehad. Alle deuren gingen voor hen dicht, maar zij bleven bij Jezus Christus, en Die gekruisigd.
En hoor nu de rijke belofte, die zij ontvangen. Zij hebben volhard in de ene weg ter zaligheid. Nu zal de Heere hen bewaren uit het uur van de verzoeking , die over de gehele wereld komen zal. De Heere zal de wereld, die Christus verwerpt, weer aan de Satan overgeven, zodat de ogen dichtgaan en de harten gesloten worden, en niet meer zien kan, dat de Gekruisigde is de Gekroonde, en de Gestorvene de eeuwig Levende. Dàt is het uur van de verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, en die ook reeds rondwaart te Filadelfia. Zij willen Jezus de Gekruisigde niet aannemen, straks kunnen zij hem niet meer aannemen. En wie de ogen en de harten sluit is God. En wie de wereld daartoe aan de Satan overgeeft is God. Dan wordt het pas werkelijk benauwend in deze wereld. En daar zal de Heere de kleine kudde van Filadelfia voor bewaren. Zij zal dus niet door de Satan verblind worden. Wanneer in de wereld de ogen dicht gaan en het hart gesloten wordt, zullen zij nòg hebben open ogen en brandende harten. Wanneer de wereld het Beest achterna loopt, betoverd door de Satan, zullen zij nòg zien Jezus Christus met eer en heerlijkheid gekroond. Wanneer de wereld de Antichrist te voet valt, zullen zij nòg in Hem hun heil, hun hoogst geluk aanschouwen. Het blijven zien, dat Jezus, de Gekruisigde, ook is de Verhoogde aan de rechterhand van de Vader, dat blijven zien als ook de gehele wereld dat niet meer zien kan, en het oog van de wereld daarvoor gesloten wordt, dàt is de bewaringsbelofte aan de getrouwe kudde. Christus zelf zal hun ogen en hun harten openhouden. Maar Hij doet dat op één voorwaarde. Het bewaren van het Woord van Zijn lijdzaamheid. Wie zich het kruis laat ontnemen, hij loopt gevaar straks alles te verliezen. De kroon wijkt uit zijn gezicht, en straks kan hij haar niet meer zien. God heeft hem aan de Satan overgegeven. En de Satan overgegeven worden betekent gesloten ogen en dichte harten.
Laten wij dan het kruis bewaren, Christus zal ons dan voor de Kroon bewaren.
[1] Overgenomen en licht gemoderniseerd uit: E.Th. van den Born, Van Souvereine Liefde (Goes: Oosterbaan & Le Cointre, z.j.).
